(deze pagina is bijgewerkt op 13 augustus 2018)
Andre Manuel: een ongelooflijk rauwe cabarettier die er telkens weer in slaagt om ons een spiegel voor te houden.
Zie onderaan deze pagina 3 youtube filmpjes van sketches van hem
Het peilen van de onrust is zijn werkterrein. Andre Manuel breekt een lans voor buitenbeentjes, raddraaiers, dwarsliggers en dorpsgekken. Miskende artiesten. Mislukte dichters. Een balletdanser die volkomen geflipt terugkeert na een stage bij het Groot Islamitische Rolstoelballet in Syrië. Ze komen allemaal langs. Er is muziek. Er is drank. En er zal tot diep in de nacht gedanst worden. Want er valt wat te vieren. Manuel zit ruim 25 jaar in het vak en nog steeds weet 98,79 procent van de bevolking niet in welk vak en ja, dan beschik je over bijzondere eigenschappen. André Manuel. “Het Geval Apart”.
Er stond een foto van een jongetje op het internet
Het internet had die foto gejat van een krant
Dat stond er niet bij
Dat is het wezen van het internet
Dat is de gereguleerde misdaad
Het internet jat alles
Wat los en vast zit
En dat allemaal onder het mom van de individuele vrijheid
Van de consumenten
Dat jongetje
Ik denk een jaar of acht
Stond lachend op de foto
Met het afgehakte hoofd van een Syriër in de hand
De foto was gemaakt door zijn vader
Ik mag toch hopen dat de krant hem daar voor betaald heeft
Zal wel niet
Dit is dan weer zo’n foto waarvan zelfs een schrijvende journalist denkt
Deze foto is zo belangrijk
Die is van mij
Hoef ik niet voor te betalen
Terwijl ik het de mooiste foto van het jaar vond
Ik heb heel veel afgehakte hoofden gezien
Ik ben daar geen fan van
Ik denk dan net iets te vaak aan het moment
Waarop de eigenaar van dat hoofd
Tegen zijn wens in
En dat is belangrijk
Het gebeurt bijna altijd tegen de wens in
En dat die eigenaar het dan voelt
Voelt
Godverdomme
Mijn kop is er af
Maar op deze foto
Stond daar een jongetje
En die hield dat hoofd in de hand
Als een voetbal
Hij was volmaakt gelukkig
En ik jaloers (aug 2014)
Subsidie
December 3, 2014
De VVD wil excuses. Van wie? Van de mensen die protesteerden tegen de afbraak van het culturele leven in dit land. Want wat blijkt? Sinds de bezuinigingen op onze culturele instellingen zijn er alleen maar meer bezoekers geteld. Door wie zijn die bezoekers geteld? Door de VVD. En wie tellen ze mee?
Ze tellen werkelijk iedereen mee. Ook de man die op straat getuige is van een optreden door een 1-armige gitarist uit Litouwen heet plots een theaterbezoeker. En ook de vrouw die 1 keer per jaar per ongeluk blijft hangen bij een documentaire over een blinde Macedoniër die desondanks heel aardig heeft leren te punniken heet plots een cultuurliefhebber. Ja, zo kan ik het ook. En zeker, ik ben belanghebbende in deze discussie. Ook ik krijg weleens te maken met subsidie-gelden. Niet rechtstreeks. Ik ben geen spons.
Maar ik sta weleens in een theater waar subsidie naar toe gaat. Dat geld krijg ik niet op mijn bankrekening. Dat geld komt op de bankrekening van een technicus. En ja, ik ben er eentje van de oude stempel. Schoonheid mag wat kosten. En laten we deze discussie dan ook maar meteen op een volgend level brengen. De VVD staat pal voor de ondernemer. Ook de ondernemers die willen gaan investeren in de Derde Wereld. Niet uit idealisme. Ze zijn niet gek.
Een groot gedeelte van de Nederlandse Ontwikkelingshulp gaat sinds een aantal jaren naar subsidies. Exportsubsidies. Voor VVD-ers. Er gaat enorm veel Europees geld naar de boeren. Naar VVD-ers. En dat mag van mij. Als al die zogenaamde ondernemers niet in staat blijken te zijn om hun eigen broek op te houden, dan help ik ze graag een handje. Dat is de socialist in Meneertje Manuel. Ik hoef als artiest niet met de hoofdprijs naar huis. Die overwinning laat ik maar al te graag over aan de managers. Het is ze van harte gegund. Wat me echter tegen de borst stuit is het enorme dedain achter die eis om excuses. Als je toch weet dat je eigen bij elkaar vergaarde kapitaal ook alleen maar aan elkaar hangt van leugens en bedrog en dat werkelijk iedereen dat weet, dan is deze aanval op de jongens en meisjes die nog geloven in de verbeelding een hele treurige. Dit land is groot geworden door de fantasie. En klein gebleven door de handel. Als we al onze kinderen gratis op vioolles sturen gaat er nooit meer eentje naar Syrië.